>>>>> Jura i nie tylko >>>>>

Dokładną relację dzień po dniu można przeczytać na bikestatsach 1 2 3. A tutaj skrótowo. Jako że szykuje się dłuższa wyprawa ( 9 dni) - Makar wymyślił, że pojedziemy na rozgrzewkę gdzieś bliżej. A tak naprawdę zostawił w Łutowcu czołówkę i nie chciało mu się samemu po nią wracać ;) TLK podjechaliśmy (Makar, Paweł i ja) do Myszkowa (pociąg nazywał się Tour de Pologne i trasę miał niezłą, od Gdyni po Katowice) a stamtąd rowerowo do szkoły w Łutowcu, gdzie czekała na nas z utęsknieniem czołówka Makara oraz wygodne łóżeczka na poddaszu.

W Łutowcu oprócz szkoły znajdują się skałki, na których kiedyś była strażnica. Ale nie bardzo widać na których, bo wszystkie wyglądają tak samo. Z Łutowca przez Żarki pojechaliśmy do zamku w Olsztynie.

Głównym punktem dnia okazała się jednak smażona ryba kilkadziesiąt kilometrów dalej. Po zwiedzeniu okolicznych zabytków i innych ciekawych obiektów, trafiliśmy na stodołę idealnie nadającą się na nocleg (ja ją wypatrzyłam!). Szukaliśmy go jeszcze gdzie indziej, ale wyszło że jesteśmy skazani na tę w lesie. Tylko rano panowie myśliwi grzecznie kazali się nam wynosić. Ale co tam ;) Grunt, że się wypadało przez noc i mogliśmy spokojnie jechać dalej. Niestety nie mam zdjęcia stodoły (przeoczenie).

Zdjęcie powyżej to przepiękny drewniany kościół z miejscowości Gidle - już w woj. łódzkim. Są tu jeszcze dwa inne kościoły ale ten spodobał się nam najbardziej. Przez resztę dnia kręciliśmy się po okolicy, oglądając głównie barokowe kościoły, a nawet jeśli starsze - to i tak przebudowane na barokowe. Trochę się nam zaczęły mylić ;) Jeden z piękniejszych obejrzeliśmy w Radomsku.

Radomsko to w ogóle piękne miasto pełne cudownie wykończonych budynków. Nie miałam o nim pojęcia i dlatego dzielę się odkryciem. Pojedźcie tam koniecznie, jeśli lubicie wysmakowany detal.

No i to jest koniec wycieczki. Z Radomska w dość ciasnych warunkach dojechaliśmy cało i zdrowo do Warszawy :)

A teraz mały bonus, czyli dlaczego warto kupować mapy turystyczne. Makar wypatrzył na mapie coś jakby mogiłę, pomnik, nie wiadomo co. I tak było po drodze to podjechaliśmy. I co ukazało się naszym oczom? A to:

Kolumna stoi przy drodze, ale w polu - pomiędzy miejscowościami Kruszyna i Borowne. Dopiero przypadkowo spotkany po drodze miejscowy społecznik i cyklista ( z kolegami jadący samochodem) opowiedział, jaką historię upamiętnia. Postawił go dziedzic okoliczny swojemu synowi, który targnął się w tym miejscu na swoje życie.

Wszystkie zdjęcia w albumie JURA I NIE TYLKO